TURUNÇGİLLERDE YAPRAKBİTLERİ
Turunçgil siyah yaprakbiti (Toxoptera aurantii)
Şeftali yaprakbiti (Myzus persicae )
Pamuk yaprakbiti (Aphis gossypii)
Börülce yaprakbiti (Aphis craccivora)
Turunçgil yeşil yaprakbiti (Aphis citricola) Aphis spiraecola
Tanımı ve Yaşayışı:
Turunçgillerin taze sürgün ve yapraklarında; siyah yeşil, gri renklerde 1,5-2,5 mm büyüklükte olan zararlılardır.
Kanatlı ve kanatsız formları vardır.
Vücudun sırt kısmında değişik boylarda tatlımsı sıvı çıkaran iki adet boru şeklinde çıkıntı bulunur.
Kışı, yumurta döneminde dal ve gövde üstünde geçirirler.
İlkbahar başlarında açılan yumurtalardan çoğalarak hızla koloni oluştururlar.
Sıcaklığın yükselmesi ile ölümler artar.
Zarar şekli:
Bitki özsuyunu emerek beslenirler.
Turunçgil fidanları ile mandarinlerin genç sürgün ve yapraklarını tercih ederler.
Beslenmeleri sonucu yapraklar kıvrılır, küçülür ve dolayısıyla gelişmesi durur.
Çıkardıkları tatlı madde ile yaprak ve taze sürgünlerin üzeri kaplanır.
Bu tatlı madde üzerinde gelişen is (fumajin) tabakası da solunumu engeller.
Yaprakbitlerinin en önemli zararı ilkbaharda yaptığı zarardır.
Zararlı Olduğu Bitkiler:
• Turunçgil, bir çok meyve, süs bitkisi ve yabancı otlarda zarar yaparlar.
Mücadele Yöntemleri
Kültürel Önlemler:
•Bakım normal yapılmalı, gereğinden fazla azotlu gübre verilmemelidir.
Biyolojik Mücadele:
• Turunçgillerde en çok doğal düşmanları bulunan zararlılardan biridir.
•İlkbahar başlangıcında çıkan ve hızla çoğalan yaprakbitlerinin arkasından gelen faydalılar yaz başlarına kadar zararlıyı baskı altına alırlar.
MÜCADELE tavsiyeleri için bizimle iletişime geçiniz.