TURUNÇGiL SARI KABUKLUBiTi, TURUNÇGiL KIRMIZI KABUKLUBiTi
Aonidiella citrina
TURUNÇGiL KIRMIZI KABUKLUBiTi
Aonidiella aurantii
Tanımı ve Yaşayışı:
Bu iki tür birbirine oldukça benzer.
Olgunlaşmış ergin dişinin kabuğu daire şeklindedir.
Kabuk rengi A. citrina 'da kirli sarı, A.aurantii 'de kırmızıdır.
Ayrıca A.citrina 'da kabuk yassı, diğerinde ise bombelidir.
Bu kabuklu bitler ovovivipardırlar.
Yani yumurta bırakmazlar.
Yumurtalar dişinin karnında açılır ve dişi hareketli larvalar doğurur.
Gözle görülecek kadar küçük ve sarı renkli olan bu larvalar 1-2 gün dişinin kabuğu altında barındıktan sonra, dışarı çıkar ve birkaç saat gezinerek uygun bir yer bulup sabitleşirler.
İlk hareketli larvaların görülmesi Ege Bölgesinde A. citrina için mayıs sonu, A. aurantii için mayıs başıdır.
Her iki tür Akdeniz Bölgesinde mayıs başında, Karadeniz Bölgesi‟nde ise haziran ayında ilk hareketli larvalar vermektedir.
Her iki zararlı Ege Bölgesinde yılda 3, Akdeniz Bölgesinde 4-5 döl vermektedir.
Zarar Şekli:
Zararlı hortumunu beslendiği bitki dokusuna sokarak salgıladığı zehirli maddelerle hücrenin parankima dokusunu parçalar ve hücre suyunu emer.
Bu şekilde dokuların ölümünü çabuklaştırır, A. citrina turunçgil ağaçlarının en çok yapraklarını, sonra meyvelerini tercih eder.
Sürgün ve dallarda ise yok denecek kadar azdır.
Bu tercihi A. citrina 'yı, A.aurantii 'den ayıran en büyük özelliktir.
Tozlu yol kenarlarında ve fabrikaların çıkardığı zehirli gazların etkisinde bulunan bahçelerde populasyonlan artar ve dolayısıyla zararları daha çok olur.
Meyvelerin görünümünü bozarak içte ve dışta pazar değerini düşürürler.
Bu kabuklubitlerle kaplanmış meyvelerin satış değeri yerine göre sıfıra kadar düşmektedir.
Zararlı olduğu bitkiler:
Bu zararlıların saptanan konukçuları turunçgil, zeytin, zakkum, akasya, keçiboynuzu, sedir, Japon elması, okaliptüs, incir, kauçuk, dut, karaçam, antepfıstığı, bağ ve birçok süs bitkileri (taflan, gül, yasemin, v.s) dir.
Ayrıca Doğu Akdeniz Bölgesi‟nde dut, nar, melengiç, alıç ve mersin bitkileri önemli konukçuları arısında yer alır.
Ancak kış konukçuları yalnız turunçgiller ve nadiren de mersin bitkisidir.
Mücadele Yöntemleri:
Kültürel Önlemler:
Ağaçlar kuvvetli bulundurulmalı, tozlu yol kenarlarındaki ağaçlarda bu zararlılar arttığından bu konuda da gerekli önlemler alınmalıdır.
Mekanik Mücadele:
Zararlı ile yoğun bulaşık olan kuru veya kurumaya yüz tutmuş dallar kesilip parazitoit çıkışından sonra dallar yakılmalıdır.
Biyolojik Mücadele:
Doğal düĢmanlardan gerektiği gibi yararlanmamız için gereksiz yere ilaçlama yapılmamalı; yağlar dışında ilaç atılmamalıdır.
Sık kontroller yapılarak parazit üzerinde durulmalı parazitlenmenin % 50'nin üzerinde olduğu bahçelerde ilaçlama yapılmamalı, parazitlenmenin düşük olması durumunda bile mevcut tüm doğal düşmanların korunması yönünden ilaçlamalar en geç temmuz ayı sonunda bitirilmeli, özellikle parazitoit çıkışının yoğun olduğu sonbahar aylarına kaplama ilaçlamalar bırakılmamalıdır.
MÜCADELE tavsiyeleri için bizimle iletişime geçiniz.